lekarstwo na coś

См. также в других словарях:

• znaleźć — dk XI, znajdę, znajdziesz, znajdź, znaleźćlazł, znaleźćleźli, znaleźćleziony, znaleźćlazłszy znajdować ndk IV, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj, znaleźćował, znaleźćowany, rzad. znajdywać ndk VIIIa, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj,… …   Słownik języka polskiego

• remedium — n VI; lm M. remediumdia, D. remediumdiów 1. ekon. «dopuszczalne odchylenie od przepisowych wymiarów i ciężarów w przedmiotach znormalizowanych; obniżenie wartości złotej lub srebrnej monety spowodowane jej starciem w czasie obiegu» 2. książk.… …   Słownik języka polskiego

• antidotum — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n V, lmM. antidotumta {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}med. {{/stl 8}}{{stl 7}} środek przeciwdziałający truciźnie lub neutralizujący jej działanie na organizm; odtrutka {{/stl 7}}{{stl 20}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przyjąć — dk Xc, przyjąćjmę, przyjąćjmiesz, przyjąćjmij (przyjm), przyjąćjął, przyjąćjęła, przyjąćjęli, przyjąćjęty, przyjąćjąwszy przyjmować ndk IV, przyjąćmuję, przyjąćmujesz, przyjąćmuj, przyjąćował, przyjąćowany 1. «stać się odbiorcą czegoś, wziąć to,… …   Słownik języka polskiego

• nie ma — 1. pot. Nie ma co «wyrażenie wypowiadane zwykle z ironią, oznaczające, że to, o czym się mówi, jest prawdą»: Tę rundę pan wygrał – rzekł. – Nie ma co, daliśmy się nabrać. Andrzej Zbych, Stawka. 2. Nie ma obawy, pot. nie ma strachu «powiedzenie… …   Słownik frazeologiczny

• dawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, daję, daje, dawaćwaj {{/stl 8}}– dać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIa, dam, da, dadzą, daj, dany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czynić kogoś właścicielem lub odbiorcą rzeczy, którą się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

• dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… …   Słownik języka polskiego

• łykać — ndk I, łykaćam, łykaćasz, łykaćają, łykaćaj, łykaćał, łykaćany łyknąć dk Va, łykaćnę, łykaćniesz, łykaćnij, łykaćnęła, łykaćnęli, łykaćnięty, łykaćnąwszy 1. «przesuwać pokarm, płyn, ślinę z jamy ustnej do żołądka za pomocą ruchu mięśni krtani i… …   Słownik języka polskiego

• połknąć — dk Va, połknąćnę, połknąćniesz, połknąćnij, połknąćnął, połknąćnęła, połknąćnęli, połknąćnięty, połknąćnąwszy połykać ndk I, połknąćam, połknąćasz, połknąćają, połknąćaj, połknąćał, połknąćany «za pomocą ruchów mięśni krtani i przełyku przesunąć… …   Słownik języka polskiego

• brać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. braci, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} poufale o grupie ludzi związanych podobnymi zajęciami; bractwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brać górnicza. Brać żołnierska. Brać żeglarska. Apelować do braci studenckiej. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień